Sanat

Tevfik Fikret’in Mehmet Akif’e Yanıtı (2)

Aydınlanma ile dinin kavgası hiç bitmedi.


Tarih-i Kadim’e Zeyl
(Geçmiş Tarih’e Ek)

-Molla Sırat’a -

Buyrulmuş ki:
“Şimdi Allah’a söver... Sonra biraz bol para ver,
Hiç utanmaz,  Protestanlara zangoçluk eder.”

Ben ki üç beş pulu tercih ederek
Protestanlara zangoçluk eden şairim.
Yaldızlı kürsünün üstadına,
İslam dininin bilgin şairine,
Yani Molla Sırat Hazretlerine,
Size edebi saygılarımı sunarak
Tereddütsüz diyorum:
Lütfedip bize ne güzel 
Zangoçluğu yakıştırıvermiş
Lakin aldanma sakın, üstadım
Ben de bir Müslüman evladıyım
Bana anlatma o güzel dini
Bilirim ben de senin bildiğini
Ben de okudum gaipten gelen kitabı
Dinledim ben de o gaipten gelen sözleri
Ben de sizin gibi cami cami
Dolaşıp Tanrı önünde eğildim
-Hayalim,cennet arzusuyla meşguldü
Yüreğim cehennem korkusuyla üzgün
Ben de tırmandım ulu Tuba’ya;
Ben de çıktım melekler katına
Ben de âşıktım ezan nağmesine,
Bir koşardım ki Tanrı sesine!
Ben de dua ettim, namaz kıldım, oruç tuttum
Hepsini, hepsini yaptım, heyhât!
Çünkü telkinlere aldanmıştım,
Kandığın şeylere hep kanmışım;
Bilmeden, görmeden iman ettim
Nefsimi, dinime kurban ettim
Sevdim Tanrı’yı da Peygamber’i de
Ama bunlar kaldı hep geride
Anladım çünkü hakikat başka
Başka yoldan varılırmış gerçeğe
Saydığın doğaüstü olaylar, mucizeler
Birer masal, uydurma ki bugün insan
Durmadan açıyor sırlarını
Bu masalları söyleyenler unutmuşlar geleceği
Aldatan ve aldanan o İsa ne Musa
Eski, büyülü bir yalandır asâ
İnsanoğlunun böyle sapkınlıkları varılırmış
Putunu kendi yapar, kendi tapar
Ara git kiliseyi, gez Kabe’sini
Dinle tekbiri, işit çan sesini
Göreceksin ki bütün boşluktur,
Umduğun beklediğin şey yoktur;
Düzme Tanrı’sı gibi Şeytan’ı
Buda’sı, Ehrimen’i, Yezdan’ı
Topunun yaratıcısı korkak bir kuruntu
Gölgeler, gölgeler... Onlar da derin
Bir karanlık sezerek çevrildim
Acı bir darbe yiyip devrildim
Şimdi umrumda değil cennet ve cehennem
Süzerim yaratılmışları hayran hayran!
Ne tapınılan ne de aracı olanı bilirim
Gökte binlerce mescit görürüm
Orada vicdanımı secde eder görürüm
Bu secde işte benim ibadetim
Bu ibadetle geçer bundan böyle vaktim
Bu ibadetle övünür ve mutlu olurum
Kendimi bir kayadan ayırt etmem
Bir minik kuşla biriz tapınmakta
Ben de Yaradanın birliğini söylerim, ishak da
Doğruluk, sevgi, vefa alçak gönüllük
Merhamet, iyilik, yurtseverlik, insaf
Sonra bir şaire “zangoç” dememek...
İşte vicdanıma bunlar yön verir yön
Düşünüp yapmak benim ayinimdir
Yaşamak dini, benim dinimdir
İnanmışım: Varlığa imanım var,
Her kanat bana bir melek sesi getirir
Peygamberlere gerek duymadan yaşarım
Bir örümcek götürür beni gerçeğe
Kitabım yeryüzü kitabı,
Bendedir iyilik ve kötülüğün sebepleri
Varırım böyle mezarın kapısına dek
Yeniden dirilmeye gerek görmem pek
Taşırım coşkun yüreğimde
Hem aşkını hem sıkıntılarını insanların
Gerçek din bence bugün insan gibi yaşamaktır

Tevfik Fikret 

Yazar hakkında

Orhan Cömert

Yorum bırak

12  −  2  =  

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.